De groene container
Een containerbegrip is een uitdrukking voor een term die inmiddels zo leeg is geworden dat je deze kunt invullen zoals je zelf wilt, als een container inderdaad. Duurzaamheid is zo’n begrip. Want bedoelt degene die zegt duurzaam te zijn dat de producten die zijn bedrijf verkoopt zo gemaakt zijn dat er tijdens de productie geen uitstoot van giftige stoffen heeft plaatsgevonden, dat de producten zelf van natuurlijke en/of herbruikbare materialen zijn gemaakt of dat de kwaliteit van de producten zo hoog is dat deze een leven lang meegaan. Een lange levensduur is dan ook een vorm van duurzaamheid, zo is de redenering.
En wat gebeurt er wanneer het product aan het einde van de levensduur is? Wordt het opgehaald en zo veel mogelijk gedemonteerd zodat de losse bestanddelen opnieuw kunnen worden gebruikt voor hetzelfde product (circulair)? Worden de materialen van het product gebruikt voor andere toepassingen dan het originele product maar krijgen ze zo wel een nieuwe bestemming waarvoor je dan geen nieuw materiaal meer nodig hebt (upcycling)? Of wordt het teruggenomen en bij gebrek aan een betere bestemming of door onwetendheid over de samenstelling en de gedragingen van de ingrediënten gewoon verbrand (vaak nog steeds de praktijk)? Maar omdat het is teruggenomen noemt de ophaler zich in ieder geval duurzaam?
Iedereen noemt zichzelf inmiddels duurzaam want wie dit niet doet is automatisch een vervuiler zonder schuldgevoel over het lot van de planeet en de vooruitzichten van de toekomstige generaties die er nog op moeten leven. Om de huidige manier van consumeren vol te houden hebben we vier keer onze planeet nodig en dat is dus onmogelijk. Dan moet je wel van hele slechte huize komen wil je jezelf niet als groen, duurzaam, ecologisch of circulair betitelen.
Toch zijn er genoeg bedrijven, ook in de vloerenbranche, die dit eigenlijk wel zouden moeten doen. Of omdat ze nog niet zover zijn in hun productie of in hun productontwikkeling om zichzelf nu al volmondig duurzaam te kunnen noemen. Of omdat ze naar consumenten kijken en zeggen: zolang zij niet bereid zijn om meer te betalen voor een duurzamer product ga ik het niet maken of verkopen. Of omdat ze denken: ik doe het al honderd jaar zo, het zal mijn tijd wel duren, ik verander pas wanneer ik het niet meer mag maken, verkopen of leggen zoals ik het gewend ben.
Het is tijd voor eerlijkheid: ben je al duurzamer bezig, wil het gaan doen, weet je niet waar je moet beginnen? Of draait het alleen maar om zoveel mogelijk poen? Noem jezelf dan niet groen.
Reageren?
ingmar@businesscontentmedia.nl
T:06 400 680 93
Copyright
© 2024 Business Content Media Den Haag. Niets uit dit artikel of deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, elektronisch, op geluidsband of op welke andere wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever Business Content Media/Vakblad Vloeren Business magazine.
Dit artikel is verschenen in Vakblad Vloeren Business magazine, editie Maart/april 2024. Nog geen abonnement of wilt u een abonnement cadeau geven? Mail naar linda@businesscontentmedia.nl voor de meest recente aanbieding
