Wie heeft het tapijt opgegeten?

Uit Duitsland komt een bericht over een wel heel bijzonder geval van schade aan tapijt in een hotel. Het 100 procent polyamide tapijt dat op zes verdiepingen is gelegd toonde plekken die deden denken aan aanvretingen. Maar welk dier eet polyamide?

De kale plekken werden op een van de zes verdiepingen met dit tapijt, dat recent is gelegd, aangetroffen. Zo groot als een hand waren de twee plekken die zichtbaar waren. De polyamide polen waren tot op het tuftdoek weggevreten. Meteen dacht de schade expert, die bij het geschil tussen het hotel en de tapijtfabrikant (anoniem zoals bij geschillen gebruikelijk is) gedacht aan ongedierte. Maar eten motten, rupsen of muizen polyamide? Het hotel had het geschil aangekaart bij de fabrikant met de claim dat het tapijt een beschermlaag had moeten hebben tegen ongedierte, De fabrikant antwoordde dat een beschermlaag alleen wordt aangebracht bij natuurvezels. Ook de fabrikant gaat ervan uit dat geen enkel insect of ander dier polyamide garens op het menu heeft staan.

Vervolgens kwam de discussie over de verlijming van de rug van het tapijt. Maar onderzoek wees uit dat de rug nog volledig intact was. Ook de verlijming van het tapijt op de ondergrond had geen directe relatie met de schade. De schade expert kon onder de microscoop nog steeds geen enkel spoor van insecten of larven vinden. Wel zag hij dat de lichtgekleurde polen waren opgevreten tot aan het tuftdoek en dat de donkere polen van het gemeleerde tapijt waren overgeslagen: de donkergekleurde polen bevatten meer verf. Toen kwam hij op een idee: waar had het tapijt gelegen voordat het werd gelegd en hoe lang?

Dit bleken gouden vragen te zijn want het hotel moest toegeven dat, vanwege de sluiting tijdens de pandemie, het tapijt langere tijd opgeslagen was geweest in een kelder zonder er verder naar om te kijken. Er kwamen toch geen gasten bijna twee jaar lang, dus het leggen had geen gillende haast. De kelder bleek tijdens een inspectie door de expert redelijk vochtig te zijn en het krioelde er van de….zilvervisjes.

Zilvervisjes (Lepisma Saccharina) vreten van alles en nog wat, zeker wanneer ze honger hebben. Normaal eten ze bij voorkeur huidschilfers, haren, papier en suiker (vandaar Saccharina in hun Latijnse naam) maar in een kelder waar niemand komt zijn die lekkernijen niet voor handen. Nood breekt wet en de insecten vergrepen zich aan het opgerolde tapijt. Waarbij ze toch kieskeurig waren: polen met meer verf smaakt viezer dan polen met minder verf. Het einde van het verhaal is dat het hotel zelf heeft moeten opdraaien voor de geleden schade.