TOPSPORTERS IN TWEE WERELDEN

Lens Nekeman toont in het kantoor van Interfloor in Zwartsluis een nu nog lege ruimte met alleen twee witte bureaustoelen: “Dit wordt hun kantoor. Ze zitten naast elkaar en gaan samen aan de slag, net als altijd.” De twee nieuwe 7e generatie Nekeman in het bedrijf zijn dochters Denise (27) en Jeanine (24). Voor hen verschilt de intrede in de wereld van het laten produceren en verkopen van vloerbedekking wezenlijk niet veel van de wereld van de dressuur, waarin zij hun sporen hebben verdiend. Denise: “We werken met een team van gedreven professionals, we zijn competitief en willen de beste zijn. Die mentaliteit heeft ons ver gebracht in de sportwereld en gaat ons ook helpen bij deze functie.”

Hoewel de zussen drie jaar schelen in leeftijd is de gedachte bij de eerste ontmoeting dat ze een tweeling zijn: de jonge vrouwen hebben dezelfde mimiek en stembuigingen, vullen elkaars zinnen aan en delen ook vaak dezelfde mening. “We hebben deels dezelfde vriendenkring, dezelfde smaak, dezelfde interesses. Het klopt wel dat mensen ons vaak als een tweeling zien. We sporten iedere dag samen, bellen elkaar dagelijks meerdere keren. En ook nu, binnen het bedrijf, gaan we samen aan het werk”, aldus Denise, de oudste van de twee. Was het vanzelfsprekend dat ze zouden toetreden tot de directie van het bedrijf dat al zes generaties lang wordt geleid door hun familie? “Nee, onze moeder zei tegen me: ga eerst studeren en iets anders doen. Dat heb ik gedaan en ik heb tandheelkunde en rechten gestudeerd . Uiteindelijk spreekt me dat toch minder aan dan de wereld van Interfloor, dus ben ik commerciële economie gaan doen en dit heb ik afgerond.” aldus Denise. Ook Jeanine is eerst gaan studeren: bedrijfskunde aan de RUG in Groningen, ze heeft hierin haar bachelor gehaald: “Ik voerde studieopdrachten uit bij Interfloor, heb ook nog rechten gestudeerd maar wilde geen advocaat worden. Nu doe ik mijn master in Small Business and Entrepeneurship en dat sluit perfect aan op deze functie.” Beide dochters zeggen dat zij altijd vrij zijn gelaten in hun beroepskeuze door hun ouders, maar dat de weg naar het bedrijf in Zwartsluis voor beiden uiteindelijk toch een natuurlijke, logische route is gebleken.

Bescheiden begin
Een gesprek met de familie Nekeman voert al snel richting de paardensport en het tweede bedrijf van de familie, de Stoeterij Stouwehof in Hasselt. Beide dochters rijden vanaf jonge leeftijd paard en zijn ook van jongs af aan succesvol in het onderdeel dressuur. Ze hebben beiden in de loop van de jaren vele prijzen behaald tijdens internationale wedstrijden en hebben meerdere NK en EK medailles op zak. Lens: “Mijn vrouw en ik zijn destijds heel bescheiden begonnen, met 1 paard in een klein stalletje. Dat is inmiddels uitgegroeid tot een fokkerij, verkoopstal en trainingscentrum van 50 paarden met een vast team ruiters en verzorgers en een team van ondersteunende artsen, hoefsmeden en coaches. Mijn vrouw geeft daar de dagelijkse leiding en samen bepalen we de koers. Het managen van de stoeterij en handelsstal is net zo ingewikkeld als Interfloor aan de leiding houden in de markt, met ook een geweldig team van medewerkers. Ik noem de stoeterij met name omdat onze dochters daar hun winnaarsmentaliteit, het streven naar perfectionisme en het oog voor details verder hebben leren ontwikkelen.” Denise: “Het grote verschil is dat we bij de paarden dieren managen die niet direct kunnen communiceren. We moeten aanvoelen hoe het gaat met de dieren, wat er scheelt. Dat doen we samen met een team van toegewijde externe professionals en experts. Zo zie ik de functie als mededirecteur bij Interfloor ook: teamwork, gebruik maken van elkaars kennis en ervaring om zo samen de beste resultaten te halen.”

Balans houden
Lens beaamt de overeenkomsten: “Bij de paarden ontwikkelen veel paarden zich naar verwachting van bloedlijnen en training, maar dat is geen hard gegeven. Ook met onze nieuwe kwaliteiten vloeren hebben we soms hogere verwachtingen van een kwaliteit of duurt het iets langer voordat deze zich qua omzet ontwikkelt, dan loop je gewoon iets teveel vooruit op de trend.” Denise: “Ik werd kampioen van Nederland op mijn negende, ik ben daarna verder gegroeid binnen de sport.” Jeanine maakt de zin af: “We groeien bij Interfloor ook hopelijk verder in onze rol.” Zij vindt de combinatie van paardensport op het hoogste internationale niveau en meedenken en beleid maken inspirerend: “De balans houden tussen beide werelden is leuk en brengt ons op nieuwe ideeën. Anders zijn we alleen maar bezig met de paarden en dat is te beperkt voor je persoonlijke ontwikkeling .” Beide dames vinden het ook echt leuk om alle aspecten van het laten maken en verkopen van vloerbedekking en het managen van een bedrijf te leren kennen. Denise: “De technische mogelijkheden van tapijt en vinyl, de kleuren en dessins, maar ook met de vertegenwoordigers en hun contacten, dus onze klanten, spreken. Het is nuttig en fijn om hen zo persoonlijk mogelijk te leren kennen en feedback te krijgen over onze collecties en onze dienstverlening .” Lens vindt de mix van de twee werelden zelf ook aantrekkelijk: “Ik ontmoet de meest uiteenlopende mensen tijdens internationale wedstrijden. Hun kijk op het leven en hun ervaring helpt me weer bij het leiding geven aan Interfloor. Ik help mee met het hooien voor de wintervoorraad hooi voor de paarden met m’n tractor, dat geeft me rust en zo kom ik ook weer op nieuwe ideeën. De wereld van de dressuur is verre van pretentieus, maar er wordt altijd hard geknokt voor de beste resultaten. Het is een jurysport: je bent afhankelijk van het oordeel van anderen over je prestaties. Bij een verlies kijken we meteen: wat ging er mis? Wat moet beter? Zo werken we bij Interfloor ook. Iedere dag nog beter. Maar soms merk je pas twee maanden na introductie of een nieuwe kwaliteit loopt in de winkels. Bij de paarden merk je pas na een jaar of vier of een dier geschikt is voor de Grand Prix dressuur. De beste jaren voor de wedstrijdtop liggen bij een paard tussen zeven en zestien jaar. Bij tapijt en vinyl heb je die tijd helaas niet.” Jeanine: “Zo hebben we ook wel eens een paard verkocht en dan bleek het een prima wedstrijdpaard te zijn bij de nieuwe eigenaar. Het is altijd verschillend hoe een paard reageert op de ruiter. De markt kan na verloop van tijd ook heel anders reageren op een kleur of een dessin in tapijt of vinyl dan in eerste instantie.”

Beide dochters zijn door hun ouders altijd vrij gelaten in hun beroepskeuze.

Presteren
Een andere vergelijking die opvallend genoeg opgaat tussen beide werelden is het versmallen van het deelnemersveld na verloop van jaren. Lens: “Interfloor is in de loop van mijn actieve jaren zo’n 30 concurrenten kwijtgeraakt. Hoeveel zijn er nog over? Ik zie in winkels Interfloor, Ambiant en Desso/Tarkett als grote tapijtleveranciers, de rest is een heel stuk kleiner . Omdat we als tapijtbranche te lang lijdzaam hebben toegekeken hoe eerst laminaat en daarna vinyl/pvc stroken de kaas van ons brood heeft gegeten. De VNTF, campagnes als SIT en PIT, de slag die we met tapijt aanvankelijk maakten met een reclamecampagne en het astma onderzoek, alles is verdampt.” Denise: “De meiden waar ik tegen reed zijn na hun dertiende gestopt. Ze waren tot dat moment goed maar hun interesses verschoven. Ze wilden niet blijven presteren.” Lens: “Zo kijk ik dus ook naar de tapijtleveranciers die zijn gestopt: ze konden niet meer presteren want ze hadden uiteraard ook last van de gekrompen markt. Maar de behoefte aan kamerbreed tapijt is er nog steeds bij veel consumenten en de voordelen zijn niet veranderd: het comfort, de akoestische waarden, het vasthouden van fijnstof. Het wordt te weinig uitgelicht.” Hij memoreert ook waarom Interfloor ooit begon met het zelf laten maken van tapijt en vinyl kwaliteiten: “Exclusieve interfloor kwaliteiten met een eigen inbreng qua kleur structuur en prijs lieten we voortaan zelf maken. Om dezelfde reden zijn we de stoeterij begonnen: we werden te afhankelijk van de weinige, en dus te d re paarden die er waren. Dan maar zelf fokken.” Hij voegt er nog een motto aan toe dat hij heeft moeten leren in zijn jaren bij zowel Interfloor als in de wereld van de raspaarden: “Liever zelf iets fout doen dan belazerd te worden door een ander.” Denise haakt hier op in: “Bij een paard, zeker wanneer je het van iemand anders koopt, zie je vaak de gebreken niet. Fysiek misschien wel, maar hoe reageert een dier op de omgeving, op wedstrijdstress? Je moet maar afgaan op het verhaal van de verkoper, de rapportage en je eigen expertise. Ik zie een overeenkomst met het inkopen van een vloeren collectie door onze inkoopdirecteur Johan Mulder. Ook een kwestie van eigen kennis en kunnen vertrouwen op de fabrikant.”

“Ook bij Interfloor draait het om teamwork voor de beste resultaten.”

Inspireren
Wat maakt Interfloor nou tot een aantrekkelijke werkomgeving voor de amazones? Jeanine: “De link met het interieur. We hebben een grote interesse in kleuren, trends, materialen, dessins. We zijn ook actief op social media met onze liefhebberijen, zowel de paarden als het interieur. Dat brengen we ook mee naar Interfloor, onze vaardigheden in communiceren via social media.” Lens: “Ik ben 58 jaar oud, ik had daar veel minder interesse voor. Maar dankzij hen kijk ik nu naar Linkedin en soms naar Pinterest of Instagram. Het is interessant en levert nieuwe, frisse gedachten op. Zij hebben me wat dat betreft een tweede jeugd bezorgd.” Is het nu ook zo dat zijn dochters nu al echt volledig meedraaien? “Jazeker, ze hebben inzicht in alle beslissingen en de cijfers, in de kosten voor marketing en alle kosten en opbrengsten . We hebben een appgroep met elkaar als directie, waaronder de meiden. Alle beslissingen nemen we nu al gezamenlijk.” Denise: “De website van Interfloor is vernieuwd en daar hebben we ons actief mee bezig gehouden Het moest sfeervoller en persoonlijker in beeld worden gebracht wat we verkopen, beter aansluiten bij de beleving van moderne consumenten. Daar hebben we met een team op aangestuurd. Mensen zijn op zoek naar inspiratie voor hun interieur en wij bieden dit via de site.” Lens: “Waarbij we aanvragen van consumenten doorsturen naar onze klanten. We hebben ook de switch gemaakt naar meer mensen op de foto’s. Identificatie in plaats van een lege ruimte met een vloer en een stoel. We gaan als bedrijf meer richting een pull strategie dan mensen te pushen om onze vloeren te kopen.” Jeanine: “We weten dat we nog heel veel moeten leren in het bedrijf. Maar het omgaan met concurrentie, opletten hoe je overkomt met je product en je bedrijf, het samenwerken voor een succes, dat is voor ons geen onbekend terrein.” Lens: “Het moment van instappen is perfect voor hen: we zijn volledig geautomatiseerd, de site is vernieuwd. Ze voelen het spel goed aan. Hoe het helpen van klanten in zware tijden tot het versterken van de wederzijdse band leidt. Hoe oprecht interesse tonen in het reilen en zeilen van collega’s en klanten leidt tot een verdieping, een verrijking van de leidinggevende functie.”

“Interfloor heeft een succesformule, waarom zou je die willen veranderen?”

“Alle beslissingen nemen we nu al gezamenlijk.”

Koers houden
Hebben de dochters al plannen om zaken radicaal te veranderen in de bedrijfsvoering? Denise, zeer beslist: “Nee. We willen niets drastisch wijzigen en houden dezelfde koers aan. Interfloor heeft een succesformule, waarom zou je die willen aanpassen? Om een eigen stempel op het bedrijf te drukken? Bij het paardrijden vervang je een trainer wanneer de samenwerking niet meer functioneert maar dat is hier totaal niet aan de orde. Dat doen wij juist niet. Bovendien trainen we ook al 16 jaar bij dezelfde trainers, een goede formule moet je niet te snel veranderen.” De dames hebben geen voorkeur voor tapijt of vinyl, maar weten dat ze als jonge vrouwen redelijk uitzonderlijk zijn in hun positieve beoordeling van kamerbreed tapijt. Jeanine: “We vinden het knus en gezellig, warm en comfortabel. En we kennen de voordelen van tapijt in akoestiek en stof vasthouden, dat hebben we van huis uit meegekregen natuurlijk.” De logische vraag aan Lens: met twee enthousiaste managers, kan hij nu denken aan afbouwen? “Ben je gek, ik ga zo lang door als het kan. Ik leef gezond, voel me energiek, heb er nog steeds veel lol in, nog meer lol zelfs met deze twee erbij, dus waarom zou ik stoppen?”

Jeanine: “We hopen dat hij zo lang mogelijk doorgaat, we leren iedere dag zoveel van hem. Van de week was er een stroomstoring en de technische man was op vakantie. Wie weet waar de zekeringen hangen in het bedrijf?” Lens: “Ik. Toen ik directeur werd moest ik ook alles leren van mijn vader en mijn oom. Ik zeg wel eens als grap: in die tijd plakte ik tot half vier in de middag stalenboeken en daarna was ik pas directeur. Zij hoeven geen stalenboeken te plakken, ze moeten getraind worden in Interfloor leiden, die leerschool heb ik zelf ook zo gehad destijds.. Ik geniet van hun aanwezigheid en inbreng. Net als ik kunnen ze plezier beleven aan een succes en zijn ze teleurgesteld wanneer iets niet lukt. En dan snel opnieuw aan de slag. Dat houdt dit vak zo leuk. Had ik hen niet gevraagd of hadden ze nee gezegd dan had ik in ieder geval zeker tot mijn 80e moeten doorgaan of het bedrijf moeten verkopen.” Het laatste woord is aan de dochters. Denise: “We weten dat deze wereld nog steeds overwegend een mannenwereld is, maar vrouwen kunnen net zoveel als mannen. Dat gaan we laten zien.” Jeanine: “Mensen kennen ons op social media nu via de sport en via Interfloor. We blijven sport en bedrijf combineren, voor de geestelijke balans en als inspiratiebron.”